حاکم استرآباد

 گرگان کنونی تا سال ۱۳۱۶ «اَستَرآباد» یا «استرآباد» نام داشت.^[۷] گرگان قدیمی که به عربی جرجان خوانده می‌شد شهری آباد و مهم بود که در نزدیکی گنبد کاووس امروزی قرار داشته و اینک ویرانه‌های آن در حوالی امام‌زاده یحیی بن زید قرار دارد. نام گرگان برگرفته از (جرجان) و گرگان قدیم از سال ۱۳۱۱ برای استرآباد استفاده شد.(ویکی)

قبلا گفته شد که( سبزعلی) چگونه با پاچه خاری و حمایت   نادر از کجا به کجا رسید.  از قدیم  می گویند دنیا برای کاسه لیسان است و بس!تا بوده  چنین بوده  و تاهست چنین است .

جهان چرخید و چرخید و چرخید تااین که سبزعلی شاگرد  آبدارچی   به دستور نادر به دلیل خوش خدمتی ها و پاچه خاری هایش حاکم استر آباد شد. یک آبدارچی جزء ناگهان تبدیل شد به سبزعلی بیک حاکم استر آباد.حالا برویم و ببینیم ادامه داستان از چه قرار آست؟:

....طوری ورود زن بدون نقاب با  تخت روان در استر آباد انعکاس پیدا کرد که همان روز خبرها از طریق جاسوسان به گوش  سبزعلی بیک  حاکم استر آباد رسید.

سبز علی هم فوری  برای سید مفید پیغا می  فرستاد  بااین مضمون:

- سید؟ در همه شهر، صحبت از مسافری است که امروز وارد خانه تو شده . همه می گویند او از خویشاوندان تو نیست !ولی بدون تردید زنی است  دارای جاه و مقام!پس وظیفه زن های من این است که از چنین زن بااحتشامی دیدن کنند....

آنچه سبزعلی بیک حاکم استر آباد گفته بود رسوم آن دوران همخوانی داشت. هنگامی که مسافری عالی رتبه وارد شهری می شد، بزرگان شهر به دیدن او می رفتند و حتی زن های بزرگان نیز به ملاقات  مسافران زن  می رفتند.زیرا ورود یک مسافرعالی رتبه به یک شهر بخصوص به شهر های کوچک طوری  حس کنجکاوی سکنه و جاسوسان آن شهررا تحریک می کرد  که نمی توانستند از دیدن وی صرفنظر کنند.و در آن زمان که وسایل تفریح و سرگرمی وجود نداشت  ووقایع جدید اتفاق نمی افتاد مگر برای بد بخت کردن مردم! ورود یک مسافر بلند پایه، واقعه جدید و  میمونی بشمار می رفت و کسانی که خودرا از سرشناسان شهر می دانستند، به دیدن مسافر می رفتند تا از چند و چون وی باخبر شوند!

سید مفید در جواب  گفت:

- زنی که با نوزادش مهمان من  شده ، همسر محمد حسن خان رییس طایفه اشاقه باش می باشد و چون صحرا را سیل شدید فراگرفته و طایفه  به اطراف پراکنده شده اند و از طرفی هم همسر محمد حسن خان نیز تازه وضع حمل کرده لذا به صوابدید شوهرش به خانه ما آمده و پس از فروکش کردن سیل به صحرا   مراجعت  و به شوهرش ملحق خواهد شد.

سبزعلی بیک آن روز را به جیران مهلت داد که خستگی  سفر از تن به در کند. ولی روز بعد چند تن از زن های خانواده اش را به دیدن جیران فرستاد و زوجه محمد حسن خان نیز آنهارا با محبت پذیرفت و زن ها بعد از مراجعت  چنان از زیبایی جیران و حسن خلق او صحبت کردند که حاکم استر آباد دهانش آب و به فکر افتاد شخصا آن بت و آیت زیبایی را ببیند.

رسم ایرانی ها این است که وقتی کسی به دیدارشان برود خود را موظف به بازدید او می دانند.مسلمانان دیدن را مستجب و بازدید را واجب می دانند. لذا جیران بازدید زن های حاکم استرآباد را بر خود واجب دید.او برای این که بی موقع و بی خبر  نرفته باشد، یکی از خدمتگارهای خودرا به منزل حاکم فرستاد و پیغام داد که عصر آن روز برای بازدید زن ها به خانه سبز علی بیک خواهد رفت.

زن ها نیز موضوع را به اطلاع  حاکم رساندند .جیران سبزعلی  بیک  حاکم استر آباد را اصلا  ندیده  و نمی دانست  کی و یا  دارای  چه خصوصیاتی است!

سبزعلی نیز به نوکرانش سپرد که وقتی جیران آمد، به رسم معمول  به سبزعلی  احترام نگذارند تا مبادا جیران متوجه شود که او  چه کسی است و چه مقامی دارد.در نتیجه جیران که بدون حجاب و روبنده از کنار حکمران استر آباد گذشت  ،اصلا متوجه  او نشد.

سبز علی بیک از زیبایی جیران بشدت متحیر شد.حاکم استر آباد بااین که اززن های خانواده خود شنیده بود که جیران بسیار زیبا است، ولی هرگز تصور نمی کرد جیران آن قدر قشنگ و زیبا باشد. او  با شنیدن وصفیات زنها با  خودش گفته بود    بعید است که زنهای طایفه اشاقه باش خیلی زیبا باشند واحتمالا زن ها در این مساله بسیار غلو کرده اند! ولی  او غافل از این بود که جیران از نظر نژادی از طایفه اشاقه باش  نیست بلکه از طوایف قوانلو می باشد که از عهد صفویه افرادآن طایفه به زیبایی معروف بودند.

زیبایی زن های اشاقه باش زیبایی روستایی بود اما جیران زیبایی شهری  و از  ملاحت زیادی برخوردار بود.

سبزعلی بیک بعد از دیدن جیران  متوجه شد که در طول عمرش زنی به زیبایی او ندیده و از همان لحظه دیگر نتوانست فکر آن زن  جوان و زیبا را از خود دور نماید.لذا به خود گفت که من باید از این زن که بی شک از فرشتگان بهشت زیباتر است کامیاب شوم!!